To, co pozostaje i ma się stać – Irvine i Brown
Kameralne i intymne, To, co pozostaje i ma się stać wprowadza publiczność w świat przenikających się zależności między ciałem, oddechem, papierem i węglem drzewnym. Inspirowane pytaniem jak traktować materiały jako równych współtwórców, a nie jako narzędzia do spełniania naszych pragnień, ciała performerów istnieją jako element zarówno ludzki jak i materialny. Czas zwalnia gdy publiczność porusza się nieskrępowanie w przestrzeni tworzenia, łapiąc intymne przebłyski narastającej relacji pomiędzy materiałami. Publiczność staje się świadkiem systematycznej i trzewnej akumulacji procesów relacyjnych: procesów które generują nawiedzające obrazy, które przywołują trwałość ludzkiej pracy, życia oraz śmierci. To, co pozostaje i ma się stać funkcjonuje na przecięciu choreografii, performensu i sztuk wizualnych.
Rosanna Irvine– choreografka łącząca w swojej pracy różne dyscypliny, z pogranicza pracy nad ruchem, nowymi mediami, praktyką literacką, konceptulanymi performancami oraz instalacją. Jej zainteresowania twórcze ogniskują się wokół problemu percepcji, uwagi oraz relacji, które pojawiają się w sztuce performance. Jej ostatni duży projekt to wydanie Perception Frames – publikacja zawierająca zbiór notatek, szkiców z jej układów choreograficznych, performance oraz prac w innych mediach.
