Horacy Muszyński

Podczas 8. Triennale Młodych w Orońsku, kandydaci do ról tworzyli swoje alter ego (młodego artysty). Po utworzeniu postaci poprosiłem, o krótką rejestrowaną wypowiedź, podczas której każdy kandydat wcielił się w swoją rolę. Film pokazywany na festiwalu Konteksty jest dokumentacją z tego procesu. Na podstawie wykreowanych postaci powstaje obecnie scenariusz serialu w konwencji horroru. Serial ma dotyczyć problematyki rywalizacji, która w dobie konkursów stała się głównym motorem twórczym niektórych artystów młodego pokolenia. Serial ma obrazować ten problem, w sposób skrajnie przerysowany, brutalny i krwawy. Ma obnażyć egocentryzm i chęć wybicia się za wszelką cenę. Jest to problem, który jak myślę wychodzi znacznie szerzej, poza środowisko artystyczne. Sam proces kreowania postaci wydał mi się ciekawym materiałem do stworzenia krótkiego filmu. Na casting wybrałem osoby, które nie posiadają znaczącej wiedzy na temat sztuki współczesnej. Aktorzy, z różnych fragmentów Polski, przyjechali do Orońska. Spędzili z uczestnikami Triennale trzy dni, ucząc się: kim dzisiaj jest młody artysta, jaka jest najlepsza akademia, gdzie szukać inspiracji i czym w ogóle jest sztuka współczesna. Mimo tak krótkiego czasu doszło do sytuacji skrajnych, takich jak bójka. Jest to wstęp do o wiele większego i długofalowego procesu. Zdjęcia do serialu zaplanowane są na 2019 rok. Serial będzie miał około 12 odcinków.

Synopsisserialu:
Grupa kilkunastu młodych artystów zostaje zaproszona do galerii aby stworzyć wystawę. Wystawa ma być dla nich przełomowa bowiem dzięki niej mają szansę osiągnąć sukces artystyczny. Młodzi artyści nie potrafią wymyślić jednak nic co byłoby zaskakujące i przełomowe. Z nudów i braku inwencji twórczej postanawiają wylosować jednego z nich po czym zabić, tworząc w ten sposób swoje dzieło. Na początku zabita ma zostać postać będąca symbolem odmienności (np.czarnoskóry homoseksualista), jednak gdy jego partner zaczyna go bronić wszystko zamienia się w rzeź. „Artyści” zaczynają mordować siebie nawzajem, zmieniając czystą przestrzeń galeryjną w “Bloodbatch”(krwawą łaźnię). Uwalniając swoje presję, od fascynacji przemocą do skrajnego strachu i przerażenia.