Makatki na oknach
W 2006 roku zaczęłam wszywać zdania na serwetkach. Zdania, które za mną „”chodziły””, nie dawały spokoju lub trzeba było je w jakiś sposób przerobić, przetrawić. Wyszywając litera po literze, miałam na to czas. Na początku 2009 roku wyszyłam pierwszą makatkę. Pojawiły się hasła, nie zawsze poprawne i wygodne, ale frapujące i prawdziwe, własne, może dowcipne, a może nie.
Kobiety wyszywały hasła i ilustrujące je obrazki na makatkach zawieszanych w kuchniach ku dekoracji i przestrodze . Tylko czy to były ich własne sentencje? Myślę, że nie. A przecież mogły wyszywać co chciały. A gdyby poszły na całość, to co wtedy?
W 2015 roku zostałam zaproszona do wystawy „”Krzątaczki””, w ramach której miałam pokazać moje makatki w witrynach sklepowych na ulicy Krakowskiej na krakowskim Kazimierzu. Wpisały się idealnie, pasmanteria, sklep z materiałami, wszystko dla domu, a reakcja kobiet była spontaniczna.
Lato 2015 w Sokołowsku. Może przechadzając się niespiesznie główną ulicą uzdrowiska mieszkańcy i przyjezdni artyści znajdą hasło dla siebie w oknie mieszkania lub witrynie sklepu spożywczego, kinie lub bibliotece. Może nie będą to tylko kobiety, może znajdzie się też jakiś facet, który odbierze komunikat, a nie tylko przestraszy się, że to on jest tyranem z makatki „Ala zostaw tyrana”.
Bettina Bereś
Ukończyła studia na Wydziale Historii Sztuki UJ. Malarka, stypendystka Ministerstwa Kultury i Dziedzictwa Narodowego w 2001 r.
Autorka wystaw indywidualnych, m.in.: 1993 – Obrazy z lat 1986-93, Galeria Pryzmat, Kraków; 2001 – Środki czystości, Otwarta Pracownia, Kraków; 2001 – Olej na płótnie, Galeria Koło, Gdańsk; 2004 – Lepsza cnota niż wór złota Manhattan Galeria, Łódź; 2005 – Wystawa na srebrne wesele, Otwarta Pracownia, Kraków; Miski, Bałtycka Galeria Sztuki Współczesnej Galeria Baszta Czarownic, Słupsk. Brała udział w wielu wystawach zbiorowych, m.in.: 1995 – Rozpoznanie. Obrazy z lat 90., Bunkier Sztuki, Kraków; 1997 – Artyści Galerii – Galeria Artystów, Zamek i BWA, Sandomierz; 1999 – 1999/2000, Otwarta Pracownia, Kraków; 2000 – Forum Galerii Niezależnych, Centrum Sztuki „Łaźnia”, Gdańsk; 2003 – Idzie zima, Szara Galeria Cieszyn. Mieszka i pracuje w Krakowie. Malarstwo krakowskiej artystki inspirowane jest codzienną kobiecą krzątaniną. Na oszczędnych tłach umieszcza obiekty codzienności (m.in. dzbanki, miednice, słoiki) upraszczając ich formę do znaku, sprowadzając ją do ikony przedmiotu zapamiętanego z dzieciństwa. Tym samym nadaje im nowe znaczenia, nasyca emocjami. Najbliższa codzienność urasta do rangi sztuki.
