Maya Gordon
(ur. w 1947 w Chorzowie)
Mieszka i pracuje w Amsterdamie.
Autorka instalacji, obrazów, obiektów, kolaży, rysunków i filmów wideo. Studiowała w Bezalel Academy of Art and Design w Jerozolimie oraz w Atelier 63 i Akademii im. Van Eycka w Maastricht. Swoje prace wystawiała m. in. ma wystawach: „Zuzanna Ginczanka. Tylko szczęście jest prawdziwym życiem” w 2015 w Muzeum Literatury w Warszawie oraz w 2016 w Muzeum Historii Fotografii w Krakowie; „Figury retoryczne. Warszawska rzeźba architektoniczne 1918-1970” w 2015; „Tratwa Meduzy” w 2006 w Muzeum Rzeźby im. Xawerego Dunikowskiego w Królikarni – Oddziale Muzeum Narodowego w Warszawie; „Pilca polonica” w 2014, „Architektura intymna, architektura porzucona” w 2006 w Centrum Sztuki Współczesnej Kronika w Bytomiu; „Golden Hands” w 1995 w Herzliya Museum of Contemporary Art w Izraelu.
Maya Gordon, Poemat domowy 2, 2008
balon, guma, akryl, hel, wymiary zmienne
Maya Gordon w swoich pracach często powraca do wyobrażeń i marzeń z czasów dzieciństwa. Pamięć dziecka i pamięć dorosłej kobiety są silnymi bodźcami w praktyce artystycznej artystki.
Poemat domowy 2 (2008) to kredens, jak z bajki, jest tęsknotą do beztroski dziewczynki dorastającej w żydowskiej rodzinie w powojennej Polsce.
Dziewczynka, która chciała zamieszkać w bezpiecznym kredensie, wydoroślała, i prowadzi grę ze złudzeniem pamięci. A balon, który oddycha, nabierając i wypuszczając powietrze, wydaje się być tak nierzeczywisty i żywy, że aż się chce do niego przytulić.
