Joachim Koester jest najbardziej znany ze swoich skrupulatnych prac filmowych i fotograficznych, które poszukują znaczeń w praktykach okultystycznych, odmiennych stanach świadomości i historiach marginalnych. (Max Andrews, Frieze 178, 2016, tłum. JW)
Podobnie jak w filmach takich jak „Tarantism”, “The Place of Dead Roads” czy “Maybe One Must Begin with Some Particular Places”, w „Reptile brain or reptile body, it’s your animal” Joachim Koester współpracuje z tancerzami. Film przywołuje ćwiczenia psychofizyczne Jerzego Grotowskiego, które Koester zainscenizował w ciemnym, dzikim ogrodzie w Mexico City. W ramach ćwiczeń opracowanych przez Grotowskiego tancerze próbowali m.in. dotrzeć do mózgu gadziego (reptilian brain), który jest najstarszą częścią naszego mózgu.
Pod koniec lat 60. Jerzy Grotowski porzucił teatr, aby stworzyć system „ruchów” i „praktyk przestrzennych”, które uczyniły go jednym z głównych współtwórców współczesnego performansu. Grotowski zastąpił konwencjonalną strukturę dramatu improwizowanymi zajęciami, grami i psychofizycznym systemem ćwiczeń, które miały doskonalić fizyczną i umysłową świadomość aktora.
Grotowski, badając skrzyżowanie performansu, antropologii i rytuału, opracował dzieła, które trwały dni, a często tygodnie. Odbywały się one – często bez publiczności – w odległych miejscach, takich jak stary dom wiejski na wsi w Polsce, opuszczony zamek lub dżungla w Meksyku. Grotowski odwiedził Meksyk w 1968 roku i kilka razy później. Podczas jednej z tych podróży, w 1985 r., zaplanował i wyreżyserował pracę z udziałem 14 wolontariuszy poza miastem Tepalcingo, Morelos. Podobnie jak u szarlatańskiego szamana Carlosa Castaneda lub wcześniej założyciela „Teatru Okrucieństwa” Antonina Artaud, „pustkowie” Meksyku stało się sceną poszerzającą granice jaźni i obecności.
W trakcie Kontekstów został wyświetlony film Joachima Koestera „Reptile brai nor reptile body, it’s your animal”, gdzie artysta współpracuje z tancerzami. Film przywołuje ćwiczenia psychofizyczne Jerzego Grotowskiego, które Koester zainscenizował w ciemnym, dzikim ogrodzie w Mexico City. W ramach ćwiczeń opracowanych przez Grotowskiego tancerze próbowali m.in. dotrzeć do mózgu gadziego (reptile brain), który jest najstarszą częścią naszego mózgu.
fot. Krzysztof Ździebło
Joachim Koester urodził się w 1962 roku w Kopenhadze, gdzie obecnie mieszka. Ukończył Schools of Visual Arts The Royal Danish Academy of Art w 1994 roku. W swojej twórczości artysta wykorzystuje różne media i formaty takie jak film, fotografia i dźwięk, często w immersyjnych instalacjach. Koester interesuje się mistyką i okultyzmem, a także surrealistycznymi aspektami historii kulturowych i społecznych. Prace Joachima Koestera ujawniają jego rozległe fascynacje zespolone poprzez wytrwałe badanie granic widzialnej rzeczywistości i dążenie do ujawnienia ukrytych aspektów percepcji. Joachim Koester miał indywidualne wystawy w National Gallery of Denmark, Kopenhadze (2019), Beirut Art Centre (2018), Bergen Kunsthall, Bergen (2018), Camden Arts Centre, Londyn (2017), Turner Contemporary, Margate (2016); Forum Eugénio de Almeida, Evora (2015); Center d’Art Contemporain, Genewa (2014) i (2013), S.M.A.K., Gandawa (2013) wśród najnowszych.
